Modna dziś wielozadaniowość jest uznawana za bardzo pożyteczną umiejętność. Czy jednak rzeczywiście człowiek rozproszony na wiele zadań, nieustannie kontaktujący się z wieloma osobami, rozdarty na wiele dążności w wielu kierunkach, zajęty dużą ilością spraw rzeczywiście lepiej funkcjonuje w rzeczywistości, która jak się wydaje taki właśnie tryb narzuca?
Człowiek rozproszony zajmuje się wieloma sprawami jednocześnie i nie potrafi podporządkować ich jednemu celowi. Przez to traci zbyt dużo energii i staje się bezproduktywny. Współczesne życie rozrywa nas na wszystkie strony. Pod pozorem wiedzy szpikuje nam głowę tysiącem niepotrzebnych wiadomości, zaśmieca pamięć i wyobraźnię. Internet, media społecznościowe, telewizja, muzyka, cała masowa kultura tworzą hałas i chaos wokół nas, pobudzają nadmiernie nasze zmysły. Tymczasem w pracy nad sobą niezbędna jest atmosfera ładu i rozwagi, bo człowiek wewnętrznie bezładny łatwo upada. Budując silny i zrównoważony charakter potrzebujemy wewnętrznego i zewnętrznego uporządkowania.
Dla pracy nad sobą znaczenie podstawowe ma samotność i milczenie. Człowiek ma tendencję do unikania samotności i wypełniania każdej chwili jakimiś zewnętrznymi czynnościami. Podobnie milczenie bywa dla wielu z nas męczącą ciszą, którą trzeba zagadać, albo zagłuszyć. Wiąże się to z szanowaniem i oszczędzaniem czasu. Odosobnienie i dyscyplina to dwa warunki postępu jednostki. Nawet w codziennym zgiełku jaki nas dziś otacza można się tego nauczyć. Każdy z nas ma wolną wolę i może wybierać czego nie będzie robił, czego nie będzie słuchał, czego nie czytał i czego nie oglądał. Taka dyscyplina woli zapewnia skupienie sił, które same z siebie mają tendencję do rozstrzelenia w różnych kierunkach. Zacząć należy od tego co łatwiejsze, a więc od zachowania porządku wokół nas: na biurku, w pokoju, w szafie, ale także w rozkładzie dnia, w zajęciach i planach. W ten sposób unikamy przypadkowości, nerwów i stresów- słowem chaosu. Mamy też przy okazji zadowolenie z dobrze spełnionego obowiązku i niemarnowania czasu. Dodatkowym plusem jest brak nudy, która często bywa źródłem zniechęcenia albo natrętnych myśli.
Wierność planowi dnia stanowi ważny warunek w pracy nad charakterem, należy jednak pamiętać aby plan był w miarę elastyczny, na wypadek nieprzewidzianych okoliczności. Uporządkowanie czasu i przestrzeni zapewni nam poczucie bezpieczeństwa i sprawi, że będziemy panować nad rzeczywistością zamiast się jej bezwolnie poddawać, a otaczający świat nie będzie postrzegany jako zagrożenie. Ma to ogromne znaczenie szczególnie dla tych, którzy mają problem z nadmiernym lękiem.