Anna Wasiukiewicz

Sprawiedliwość polega na takim usprawnieniu woli, aby człowiek mógł zawsze w swoim postępowaniu respektować prawa innych ludzi. Cnota sprawiedliwości jest najważniejszą cnotą regulującą stosunek jednostki do jej społecznego otoczenia. Wykracza poza indywidualne potrzeby i wychodzi naprzeciw innym ludziom, z którymi człowiek pozostaje w jakiejś zależności. Innymi słowy sprawiedliwość polega na tym aby oddać każdemu to […]

Męstwo jest cnotą, która ma na celu pobudzać i motywować do wytrwałości, do tego aby człowiek nie cofał się w obliczu trudności, aby niepowodzenia nie powodowały u jego zniechęcenia. Na widok lub w przewidywaniu niebezpieczeństwa rodzi się w człowieku naturalny odruch ucieczki. Męstwo ma za zadanie za pomocą woli i rozumu opanować te pierwsze poruszenia.

Godność osobista odnosi się do świadomości rozumowego charakteru naszej natury, z czego wprost wynika możliwość panowania nad pożądaniami zmysłowymi i kierowania się w działaniu nie tylko popędami i instynktami, ale przede wszystkim czynnikami racjonalnymi, co odróżnia nas od zwierząt. O istnieniu wrodzonej godności osobistej każdego człowieka świadczy wrodzony odruch wstydu, który pojawia się wtedy, gdy

Wychowanie to praca nad duszą i usprawnianie jej władz jakimi są rozum i wola, oraz kontrolowanie pamięci i wyobraźni. Jest to nauczenie dziecka umiejętności samoregulacji i samokontroli, tak aby nie było podatne na manipulacje i niewłaściwe wpływy otoczenia, aby umiało korzystać z rozumu i panować nad swoimi emocjami, popędami czy nastrojami. Chodzi o ukształtowanie zrównoważonego,

Główną rolę w kształceniu charakteru odgrywa wola. W pierwszej więc kolejności należy nauczyć się „chcieć”, zdecydować się na mocny akt woli. Bez takiego kategorycznego postanowienia praca nad sobą będzie podlegać ciągłym wahaniom, częstym upadkom, a wreszcie zakończy się zniechęceniem. Słabą wolę zatrzymuje pierwsza napotkana przeszkoda, czasami bardzo niewielka. Czasem wystarczy przezwyciężyć tę pierwszą przeszkodę, aby

Modna dziś wielozadaniowość jest uznawana za bardzo pożyteczną umiejętność. Czy jednak rzeczywiście człowiek rozproszony na wiele zadań, nieustannie kontaktujący się z wieloma osobami, rozdarty na wiele dążności w wielu kierunkach, zajęty dużą ilością spraw rzeczywiście lepiej funkcjonuje w rzeczywistości, która jak się wydaje taki właśnie tryb narzuca? Człowiek rozproszony zajmuje się wieloma sprawami jednocześnie i

Przyjemność sama w sobie nie jest zła. Stwórca przywiązał ją do wielu naszych życiowych czynności i w Jego planach ma ona swoje zadanie do spełnienia – stanowi jedną z istotnych motywacji do działania. Człowiek zdobywa się na jakiś czyn wtedy, gdy zbudzi się w nim pragnienie żeby osiągnąć jakieś dobro. Dobro, które człowiek wybiera może