Zagrożenia duchowe to temat, który budzi duże emocje. Nierzadko próbuje on być ośmieszany, a media przekrzykują się z nagłówkami, które mają na celu dyskredytację zagrożeń duchowych i duchowości jako takiej. Tym bardziej, my – katolicy, musimy być czujni i z dużą ostrożnością podchodzić do rzeczy, które przez społeczeństwo są uznawane za akceptowalne.
Czym są zagrożenia duchowe?
O zagrożeniach duchowych mówimy wtedy, gdy jakaś idea, myśl, albo działanie odwraca nas od Boga i otwiera na nieznane siły duchowe, za którymi stoi zły duch.
O jednych zagrożeniach wiemy więcej, a inne są zupełnie niezauważalne. Potrzeba nie lada wyczucia i rozeznania, aby dostrzec je na pierwszy rzut oka. Dobra wiadomość jest taka, że aby nauczyć się dostrzegać działanie złych duchów w naszej codzienności, wystarczy poznać ich najważniejsze metody. Wszystko co odwodzi nas od Boga, modlitwy, przykazań – może być potencjalnym zagrożeniem duchowym. A jak wiadomo, należy unikać wszystkiego co ma choćby pozór zła, więc najważniejsza w rozeznawaniu jest czujność.
Lista najbardziej dostrzegalnych zagrożeń duchowych jest dość długa i obejmuje przede wszystkim wykroczenia przeciwko pierwszemu przykazaniu. Odwracając się od Boga i czcząc “bogów cudzych” oddajemy się w niewolę szatana. Nie można dwóm panom służyć, więc każde postawienie na pierwszym miejscu czegoś lub kogoś innego niż Bóg, może być zagrożeniem duchowym.
Czasem nieświadomie można oddać się w niewolę, nie doceniając przebiegłości i siły przeciwnika I nadmiernie ufając samemu sobie. Należy zawsze zwracać uwagę na to czym się karmimy, co oglądamy, co czytamy, jakiej muzyki słuchamy, w jakim przebywamy towarzystwie. To co nam się wydaje niewinne i powszechne, wcale nie musi być dobre.
lista zagrożeń duchowych
Praktyki, które mogą otwierać na działanie złego ducha to:
- satanizm – to wszelkie, nawet żartem podpisane cyrografy lub identyfikowanie się z sektą satanistyczną, choćby to było powodowane wyłącznie modą, albo próbą zwrócenia na siebie uwagi czy poszukiwaniem akceptacji w środowisku rówieśników, każde oddawanie czci szatanowi, uczestniczenie w rytuałach satanistycznych;
- nekromancja – wywoływanie duchów, porozumiewanie się ze zmarłymi z pomocą medium, tabliczek ouija i w każdy inny sposób;
- bioenergoterapia, stosowanie metod alternatywnej medycyny, które mają podłoże w praktykach religijnych, głównie wschodnich ale także afrykańskich;
- wróżbiarstwo, szamanizm, czary, karty tarota, rzucanie i odczynianie uroków, gusła i zabobony, horoskopy i generalnie wszelkie działania mające na celu poznanie przyszłości lub wpływanie na nią za pomocą magii. Tu także warto wspomnieć o amuletach i talizmanach mających zaklinać rzeczywistość;
- medytacje zen, wprowadzanie się w trans, za pomocą różnych metod, środków psychoaktywnych, hipnozy, medytacji zen, muzyki, specjalnego oddychania, techniki polegające na zawieszeniu rozumowania i myślenia, wraz z ograniczeniem woli i uczynieniu sobie w głowie pustki;
- Ćwiczenia i wschodnie sztuki walki, związane z praktykami religijnymi: joga, aikido i wiele innych, w których dużą rolę odgrywa medytacja lub metody oddechowe.
Skutki takich praktyk, w które angażujemy się (bardziej lub mniej świadomie), zwykle przejawiają się na dwóch poziomach: psychologicznym i duchowym, a najczęściej idą w parze.
Zagrożenia duchowe a psychologia
Poziom psychologiczny jest bardziej dostrzegalny, choć nie zawsze kojarzony z przyczyną. Są to:
- nasilające się lęki;
- depresje;
- myśli samobójcze;
- nadmierna agresja;
- zmiany w zachowaniu;
- derealizacja.
Duchowe skutki są znacznie bardziej niebezpieczne, bo dotykają naszego zbawienia. Mogą się pojawiać dręczenia i obsesje diabelskie, silne pokusy, a nawet opętania. Najgorsza jest jednak utrata wiary i nadziei, bo to bezpośrednio prowadzić może do utraty zbawienia.
czy Psychologia może być zagrożeniem duchowym?
Zdecydowanie zbyt rzadko mówi się o tym, że psychologia też może być zagrożeniem duchowym. Idąc do psychologa, chcemy poczuć się bezpiecznie. Wierzymy, że specjalista nie zrobi nam krzywdy – w końcu jego celem jest pomoc. Niestety – takie bezgraniczne zaufanie do „specjalisty” możemy przypłacić jeszcze większymi problemami zarówno natury psychologicznej jak i duchowej. Więcej o psychologii jako zagrożeniu duchowym przeczytasz tutaj: Zagrożenia duchowe w psychologii.
Grzech. Jak się bronić przed zagrożeniami duchowymi?
Nie wolno zapominać, że zagrożeniem duchowym jest przede wszystkim grzech ( nie tylko ten przeciw pierwszemu przykazaniu). To on daje dostęp do naszej duszy, zwłaszcza grzechy nałogowe, do których mamy duże przywiązanie, szczególnie uzależnienie od pornografii, ale także grzechy “dużego kalibru”, jak kazirodztwo, zabójstwo, aborcja.
Unikajmy grzechów, korzystajmy z sakramentów, nie angażujmy się w podejrzane działania, kierujmy się rozsądkiem I roztropnością, a unikniemy możliwych zagrożeń, a jeśli się pojawią będziemy umieli je zdemaskować i odrzucić.
